Bij de dood van Amy Winehouse: hoe dom en slecht wij zijn

Amy Winehouse is dood en wij, wij van de media’s, wij van de media’s waarvan iedereen weet dat-ie manipuleert, mogen trots zijn op de rol die wij hebben gespeeld in de tragedie van haar leven, maar niet heus. Nooit hebben wij de indruk gewekt ook maar enig mededogen te voelen met deze gekwelde jonge vrouw die zo beeldschoon kon zingen – integendeel, wij hebben met de grootst mogelijke verkneukeling, met likkebaardende,  huichelachtig hoofdschuddende kleinburgerlijkheid verslag gedaan van haar ondergang, die we zodoende ongetwijfeld hebben bespoedigd. Nooit kwam het in ons op om haar met rust te laten. Om, voor zover dit binnen onze mogelijkheden lag, haar de ruimte en zielsrust te gunnen die zij nodig had voor haar rehabilitatie.

Laat ik een concreet voorbeeld geven van hoe dom en slecht wij zijn.

Op de website van de krant waarvoor ik ooit werkte, zag ik een keer het volgende stukje staan: AMY’S HERSENEN AANGETAST DOOR HASJ.

Er bleek sprake te zijn van het soort creatieve berichtgeving waarop het ranzige, gelukkig almaar slechter verkopende vodje van de journalistieke schertsfiguur Sjuul Paradijs – ik bedoel natuurlijk De Telegraaf – al vele jaren het patent heeft, maar waarvan ik mijn krant, te weten het Algemeen Dagblad, nog enige tijd verschoond wilde zien.

Wat was het geval: een of ander onderzoeksinstituut had vastgesteld dat hasj de hersenen aantast. Nu was algemeen bekend dat Amy Winehouse allerlei soorten drugs gebruikte, dus waarschijnlijk ook hasj. Ergo: Amy’s hersenen zouden best eens ernstig door hasj aangetast kunnen zijn.

Welke debiel dit bericht in elkaar had geflanst, heb ik nooit geweten, maar dat doet er niet toe: een krant met enig normbesef en zelfrespect negeert het. Dat was wat ik de webredacteur van dienst voorhield en het moet gezegd: hij haalde het stuk onmiddellijk weg.

Helaas verscheen een week later op de AD-site wel een filmpje van Amy Winehouse die, omringd door allerlei gespuis, crack gebruikte in haar appartement, een filmpje dat ongetwijfeld zonder haar medeweten was gemaakt en met aan nog grotere zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zonder haar toestemming aan de openbaarheid was prijsgegeven.

Ik wist dat het nu geen zin had protest aan te tekenen. Immers, het filmpje hadden wij ook maar van The Sun, dat het een dag eerder al op zijn site had gezet, het leed was voor Amy dus al geleden, en verder was het natuurlijk wel ‘nieuws’, waar we ‘niet omheen konden’, en zou het onze site een hoop ‘hits’ opleveren. Dat laatste werd nauwkeurig bijgehouden en gepubliceerd, zodat wij en onze lezers elkaar doorlopend konden feliciteren met ons grenzeloze onbenulligheid.

Amy Winehouse is dood. Ergo: wat een kutwereld. Maar dat wisten we al.